του Θεόδωρου Μαριόλη

1. Ιστορικά

Σήμερα συμπληρώνονται εβδομήντα χρόνια από την εκτέλεση των Ηλία Αργυριάδη, Νίκου Καλούμενου, Δημήτρη Μπάτση, και Νίκου Μπελογιάννη.

Ο Δημήτρης Μπάτσης συνιστά εξαιρετική περίπτωση κοινωνικού επιστήμονα, αφοσιωμένου στην επίλυση των ιδιαίτερων προβλημάτων μεταπολεμικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας. Διηύθυνε το πρωτοπόρο περιοδικό Ανταίος (1945–1951), και έγραψε το αξεπέραστο, έως σήμερα, βιβλίο: Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα, Αθήνα: Εκδόσεις Νέα Βιβλία – Α.Ε., Φθινόπωρο 1947.

Στο 7ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (Οκτώβριος 1945), ο Γραμματέας του Νίκος Ζαχαριάδης υποστήριξε ότι «[η] Ελλάδα μπορεί να στηριχτεί πάνω στις δικές της δυνάμεις και να μεγαλουργήσει αποχτώντας μια πραγματικά ανεξάρτητη οικονομική βάση. Μια πρωταρχική προϋπόθεση είναι η απαλλαγή μας από την οικονομική εξάρτηση από το ξένο κεφάλαιο». Έτσι, δύο χρόνια μετά, το βιβλίο του Μπάτση (το οποίο είχε προαναγγείλει, στο κλείσιμο της ομιλίας του, ο Ζαχαριάδης) προσέφερε την επιστημονική, θεωρητική και εμπειρική, απόδειξη. Δύο είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του βιβλίου:

(i). Πρόκειται για συνεκτικό Πρόγραμμα εμβάθυνσης, ανάπτυξης, εξειδίκευσης και εμπνευσμένης εφαρμογής της Διαλεκτικο-Ιστορικής Πολιτικής Οικονομίας, Οικονομικής Πολιτικής και Τεχνολογικής Οικονομικής στην περίπτωση της μεταπολεμικής Ελλάδας.

(ii). Αυτό το Πρόγραμμα δεν εκκινεί από αφηρημένες προθέσεις ή ιδανικά αλλά από τις συγκεκριμένες αντιθέσεις της υλικής αναπαραγωγής του συγκεκριμένου κοινωνικο-οικονομικού συστήματος. Με μία λέξη, αποτελεί συνεπέστατη εφαρμογή του θεωρήματος του Vladimir Ilyich Lenin: «Συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης».

Κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο της δημοσίευσης εδώ.