Σειρά Δημοσιεύσεων Οικονομικού Τμήματος, Αρ. 57

Εάν ήταν σε θέση να αναστοχαστεί κανείς τι – κατά συντριπτική πλειοψηφία – λέγεται και γράφεται, εδώ και έξι-επτά χρόνια, τότε θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι το ζήτημα της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας συνιστά γρίφο Μεταφυσικής. Το σφάλμα του θα ήταν ότι λησμόνησε πως στον «αντεστραμμένο κόσμο» της Ευρωζώνης-ΕΕ το «αληθινό είναι μία στιγμή του ψεύτικου» (G. Hegel). Δεν αποτελεί ζήτημα Μεταφυσικής αλλά ’Παταφυσικής.

         Σύμφωνα με τον ιδρυτή της Alfred Jarry (1873-1907), η «’Pataphysique» (γράφεται με ένα απόστροφο πριν από τη λέξη και προέρχεται από παραφθορά του: «τὰ ἐπὶ τὰ φυσικά») είναι: (i) η επιστήμη των φανταστικών λύσεων, η οποία αποδίδει συμβολικά στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των πραγμάτων και των εν εξελίξει διαδικασιών τις ιδιότητες που περιγράφονται από την «κατ’ αξίαν ιδιότητά τους» («virtualité»), κατ’ επέκτασιν (ii) η μελέτη των νόμων, οι οποίοι διέπουν τις εξαιρέσεις (και όχι τις συστηματικότητες) και, άρα, (iii) η περιγραφή και εξήγηση ενός σύμπαντος συμπληρωματικού ως προς το υπάρχον, το οποίο κανείς μπορεί ή, ίσως, πρέπει να δει.

         Μόνο αφού πάρουμε το «κόκκινο χάπι» (όπως ο Neo στο The Matrix!) της μη-απολογητικής οικονομικής επιστήμης, τα πράγματα μπαίνουν στις θέσεις τους. Καταρχάς, κάθε κεφαλαιοκρατική εθνική οικονομία αποτελείται από τρεις, διακριτούς, τομείς, τον Ιδιωτικό (νοικοκυριά και επιχειρήσεις), το Δημόσιο και τον Εξωτερικό τομέα. Όπως γνωρίζουμε, από τις συμβολές των M. Kalecki και J. M. Keynes, αλλά και από τα ιστορικά δεδομένα, η υπέρβαση κάθε βαθιάς (ιδίως) ύφεσης έχει ως αναγκαία συνθήκη το να λειτουργήσει ένας, τουλάχιστον, εξ αυτών των τομέων ως «ατμομηχανή», δηλαδή να αναλάβει και να καθοδηγήσει την τόνωση της συνολικής ενεργού ζητήσεως. Τέλος, αυτή η τόνωση επιτυγχάνεται, στη γενική περίπτωση, μέσω δημοσιονομικών, νομισματικών, συναλλαγματικών, εισοδηματικών, εμπορικών και διαρθρωτικών πολιτικών (όπως η βιομηχανική πολιτική).

Κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο της δημοσίευσης εδώ.