Ο περιορισμός της κοινωνικοοικονομικής σκέψης σε καθαρά τεχνοκρατικές θέσεις αποδυναμώνει τις σχετικές επιστημονικές αντιπαραθέσεις. Πρόκειται για μια περιοριστική μετάλλαξη, η οποία προκύπτει συχνά σκοπίμως, ακριβώς ως μέρος μια συνητηρητικής τακτικής που θέλει να επιβάλλει ως αυτονόητες και αναντίρρητες αυτές τις αρχές και τις έννοιες που διατηρούν το υφιστάμενο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο.

Πρωτίστως η επίγνωση της προαναφερόμενης θέσης, αφετέρου η ηθική και ανθρωπιστική διάσταση της προσφυγικής κρίσης, ειδικότερα της κρίσης που προκλήθηκε από την επέκταση των συγκρούσεων στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή ως προς τη χρήση αγοραίων εννοιών και αξιών. Όλα αυτά δυσκόλεψαν πολύ τον προσδιορισμό του τίτλου αυτής της συνεισφοράς.

Κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο της δημοσίευσης εδώ.